Έρε κατακαημένε Τόμμεν τι τραβάς, αρχίσανε να τα δύσκολα, τώρα να σε δω... αν κι απ΄το ύφος κι απ'τις πράξεις
σου δεν σε βλέπω να καταφέρνεις κι πολλά.

Η Σέρσει πάντως μια φορά το θαύμα της το έκανε κι η Μάρτζερυ
τρέχει στη γιαγιά της.

Αμάν κι αυτοί με τα χιτώνια τους πια? Είπαμε να είσαι κατά της αμαρτίας κι υπέρ της
δικαιοσύνης αλλά όχι κι να μου φυλακίσεις το παιδί των λουλουδιών , τι φταίει κι αυτός ο δόλιος?
Πόσο λατρεύω την Σιρίν, είναι μια ευλογία κι ομορφιά από μόνη της, ακόμα κι παραμορφωμένη, δεν πα να λέτε,
Επίσης κάποιος να κρεμάσει την μάνα της, δεν παλεύεται πια.
Τι βλέπω η δεσποσύνη Μελισσάνδρα, έκανε την κίνηση της, όπως πάντα δεν άντεξε, αλλά όχι...
Ο Διοικητής δεν υποκύπτει έτσι εύκολα σε πειρασμούς κι απολαύσεις, για ένα "Καρώτο" ζούμε ρε αδελφέ!

Κι στο τέλος το χαρακτηριστικό μότο, πρέπει να γίνει σλόγκαν της Νυχτερινής Φρουράς, τέλος..
"You know nothing Jon Snow."
Τζέιμι κι Mπρον φτάσανε στο Ντόρν κι η Eλάρια με το σόι της ετοιμάζεται να κατατροπώσει τον εχθρόν.
Είναι που τα δυο αρσενικά θέλουν να είναι διακριτικά κι δεν επιδιώκουν τον πόλεμο.
Ο Μόρμοντ το βιολί του, οδεύει προς Καλήσι μεριά με τον δήθεν αιχμάλωτο. Πάλι καλά που τον άφησε να μιλήσει κιόλας. Φιμωμένο το παιδί , κόντεψε να το σκάσει εκεί, του έδωσε κι ένα χαστούκι έσκασε τελείως.
Κι ενώ εξιστορούσε ο Πήτερ τα παρελθόντα γεγονότα, έλεγα από μένα μου
"Δώσε ένα flashback στο κοινό"Πετάγεται κι η άλλη,
την απήγαγε κι την βίασε, Που το ξέρεις εσύ μαρή χαρχάλω? Μπροστά ήσουνα? Φτου σου!
Δεν σε μπορώ κι να σε καταραστώ να σε φάνε τα κοκόρια ή ο Ραμσέυ, ? Μάλλον το πρώτο είναι προτιμότερο.
Κι τέλος πάντων για το τέλος... Τι στο καλό ζόρι τραβάνε αυτοί οι Γιοι της Άρπυας , όλο στήνουν παγίδες πια!!!
Τον θεό τους δεν έχουν έλεος. Τα συλλυπητήρια μου, για τον Σερ Μπάρισταν κι τον Γκριζοσκόλυκα? Άντεξαν μέχρι το τέλος,... Καημένη Μισαντέι, τλχστν τον δικό της θρήνο θα τον αντέξουμε ειδάλλως... Αν ήταν κι ο Ντάριο
στη σφαγή θα φοβόμουν για την ψυχική και σωματική μου υγεία.
Άλλος με την βάρκα του Μάρτιν, κανείς????
