...it rhymes with weak.
Στο 5ο βιβλίο βλέπουμε τον Θήον Γκρέιτζοϋ να είναι πλέον αιχμάλωτος του Ράμσεϊ Σνόου και να τραβάει των παθών του τον τάραχο. Ανάμεσα σ' αυτά, το γδάρσιμο και κόψιμο κάποιων δαχτύλων του και την κατηφόρα του προς την τρέλα καθώς προσπαθεί να θυμηθεί πως το όνομά του είναι πια Reek κι όχι Θήον και να ικανοποιήσει την κάθε σαδιστική επιθυμία του αφέντη του.
Λυπηθήκατε καθόλου τον Θήον διαβάζοντας το 5? Ή είπατε "καλά να πάθεις, βλάκα"?
Ό,τι κι αν νιώσατε, συζητήστε το εδώ!
Στο 5ο βιβλίο βλέπουμε τον Θήον Γκρέιτζοϋ να είναι πλέον αιχμάλωτος του Ράμσεϊ Σνόου και να τραβάει των παθών του τον τάραχο. Ανάμεσα σ' αυτά, το γδάρσιμο και κόψιμο κάποιων δαχτύλων του και την κατηφόρα του προς την τρέλα καθώς προσπαθεί να θυμηθεί πως το όνομά του είναι πια Reek κι όχι Θήον και να ικανοποιήσει την κάθε σαδιστική επιθυμία του αφέντη του.
Λυπηθήκατε καθόλου τον Θήον διαβάζοντας το 5? Ή είπατε "καλά να πάθεις, βλάκα"?
