+ 
+ 
;;; Σας περιμένουμε 
από Viserion Παρ Αυγ 23, 2013 4:50 pm
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
La Bête du Gévaudan (μετάφραση: Το Τέρας του Gévaudan) είναι ένα όνομα που δίνεται στους κοινώς λυκάνθρωππους που φέρεται να έχουν τρομοκρατήσει την πρώην επαρχία της Gévaudan (σύγχρονο διαμέρισμα της Lozere και μέρος της Haute-Loire), στα βουνά Margeride στην κεντρική και νότια Γαλλία από το 1764 εώς 1767.
Τα θηρία περιγράφονται από αυτόπτες μάρτυρες, οι οποίοι λένε, ότι έχουν τεράστια δόντια και τεράστιες ουρές. Η γούνα τους είχε μια κοκκινωπή απόχρωση, και ειπώθηκε οτι έχουν εκπέμπουν μια αφόρητη μυρωδιά.
Σκότωναν τα θύματά τους με σχίσιμο στο λαιμό με τα δόντια τους. Ο αριθμός των θυμάτων διαφέρει ανάλογα με την πηγή. Μια από τις πιο έγκυρες : De Beaufort (1987) εκτιμάται ότι 210 επιθέσεις, με αποτέλεσμα 113 θανάτους και 49 τραυματισμούς ,98 από τα θύματα σκοτώθηκαν χάνοντας τα μέλει τους .
Ένα τεράστιο ποσό του ανθρώπινου δυναμικού και πόρων, χρησιμοποιήθηκαν στο κυνήγι των ζώων, συμπεριλαμβανομένου του στρατού, που είχαν επιστρατευτεί ακόμα και πολίτες, αρκετοί ευγενείς, και μια σειρά από βασιλικούς κυνηγούς.
Μέσα από τη μυθολογία του Teen Wolf, ένας πρόγονος τις οικογένειας Αρκγεντ σκότωσε το θηρίο όταν αυτό πήγε να σκοτώσει τη γυναίκα του και τα τέσσερα παιδιά του ήταν οι πρώτοι που έπεσαν θύμα από το πλάσμα.
Πανώ σε αυτό σκεφτηκά κι εγώ να αρχίσω το πρώτο μου (ουσιαστικά) φανφικ !
Έχουμε 1764 σήμερα ξυπνήσαμε όχι από το συνηθισμένο κρύο άνεμο που έμπαζε αλλά από φωνές και ουρλιαχτά, ταραχτήκαμε ήταν κάτι τελείως πρωτόγνωρό για μας .Όλοι ήταν στο πόδι, όχι μόνο τα παιδιά αλλά και η γυναίκα μου που ήταν έγκυος, έπρεπε να μάθω τι συμβαίνει πρώτη φορά συμβαίνει κάτι τόσο δυνατό στην επαρχία της Gévaudan. Βγαίνω εξώ από το σπίτι έχω καιρό να το κάνω γιατί είναι πολύ επικίνδυνα εκεί έξω, ειδικά εδώ στα βουνά είμαστε γεμάτοι από άγρια ζώα. Μόλις βγαίνω έξω με χτυπά ένα κύμα δροσιάς και ο ήλιος φαινόταν τόσο φωτεινός λίγες φορές έβλεπα το φως του ίσως να ξεπρόβαλε από κάπου ψηλά που να είχε τρύπα ή έστω έμπαζε αλλά σίγουρα όχι συχνά. Βλέπω πολύ κόσμο συγκεντρωμένο σε ένα τόπο δεν ήξερα ότι είχαμε το πολλά άτομα στην επαρχία. Πηγαίνω και αφού σπρώχνομαι με δύο γείτονες και βγαίνω μπροστά –μπροστά .
Τι να δω, ο γιός της ξαδέρφης μου Αιμιλίας Αργκεντ . Έχει καιρό από τότε που τον είδα για τελευταία φορά ίσως να ’ταν 13 ή 14 ετών ήταν αρκετά μεγάλος, ενήλικας πλέον θα λέγα οι περισσότεροι στο χωριό πεθαίνουν στα 20-24, λέγετε πως συνήθως δαιμονίζονται οι 12 θεοί τους δαιμονίζουν και στο τέλος τους σκοτώνουν όταν κάνουν μεγάλα αμαρτήματα, τα περισσότερα δεν γίνονται γνωστά ποτέ. Αυτός όμως ήταν πλέον 16 και δεν έδειχνε δαιμονισμένος σίγουρα δεν ήταν έκτος και αν οι θεοί εξέλιξαν τη τέχνη τους άλλα δεν το πιστεύω, καθώς ο λαιμός του ήταν μισάνοιχτος σαν κάτι αιχμηρό να τον έκοψε εκεί. Σίγουρα δεν ήταν απλή πετρά ίσως να ήταν πέτρα επεξεργασμένη ίσως να την ξεκόλλησε από κανα δόρυ, αλλά γιατί να σκοτωθεί ;;
Βγαίνω από την πολυκοσμία και πάω και βρίσκω την Αιμιλία, την έψαξα παντού αλλά δεν ήταν πουθενά. Μετά από κάποιο μικρό χρονικό διάστημα την βρήκα όταν πήγε να μπει στο σπίτι της -πλέον θα ναι μόνη στο σπίτι της καθώς ο άντρας της θανατώθηκε από τους θεούς- πάω γρήγορα και την πιάνω από το μπράτσο, τρόμαξε γύρισε και με κοίταξε με ένα βλέμμα αμήχανο και τρομαγμένο γύρισε προς τα μένα μου πιάσε το χέρι και μου πε :
“Δεν ξέρω τι είδα. Δεν τον σκότωσαν οι θεοί μόλις είχαμε ξαπλώσει στο πάτωμα και ήμασταν έτοιμοι να κοιμηθούμε και η πόρτα έκανε περίεργους ήχους δεν την ελέγξαμε. Κοιμηθήκαμε σαν δεν πέρασε μισή ώρα η πόρτα ΈΣΠΑΣΕ και ένα πλάσμα με κόκκινα μάτια μπήκε μέσα βρωμοκοπούσε ολόκληρο έκανε 2-3 βήματα και αμέσως όρμησε στον ΓΙΌ ΜΟΥ , ΤΟΥ ΚΟΨΕ ΤΟΝ ΛΑΙΜΌ ΚΑΙ ΑΠΛΆ ΈΦΥΓΕ”
Τρόμαξα. Δεν μας έφταναν οι 12 θεοί τώρα πρέπει να τρέμουμε και νέους θεούς ; Πάραυτα η Αιμιλία έμοιαζε αυτή δαιμονισμένη ήταν κάτασπρη και δεν φαινόταν καλά όλοι την ώρα έπιανε το κεφάλι της και έκλαιγε συνεχώς. Έκανε να φύγει αλλά δεν μπορούσα να την αφήσω να φύγει έτσι έπρεπε κάτι να της πω .
“Λοιπάμε, Αιμιλία που ξένοι θεοί πήραν τον γιο σου. Εσύ όμως .. Ουτέ εσυ δειχνεις τόσο καλά, έκανες καμιά αμαρτία, έκανες έστω κάποιο λάθος ;; Πες μου την αλήθεια! Είσαι δαιμονισμένη ;;”
Δεν είχε κανένα συναίσθημα αποτυπωμένο στο πρόσωπο της με έπιασε από τον ώμο και ήρθε κοντά στο αυτί και μου ψιθύρισε :
“Δεν ήταν θεοί. Ήταν κατί εξωτικό , κατί αγριο ήταν ζώο, είμαι σίγουρη γιατί δεν έλεγε τίποτα μονάχα μούγκριζε ή ίσως ανταποκρινόταν στα μουγκρητά που άκουγε από το βουνό, θα ήμουν και εγώ νεκρή αλλά κατί το έκοψε οτάν ήταν πηγε να με κάνει μια χαψιά. Έφυγε τρέχοντας, λες και ήταν τρομαγμένο. ΌΧΙ δεν έχω κάνει αμαρτία ή ίσως απάρτησα που δεν βοήθησα το παίδι μου εκεί που πήγε να το κόψει στον λαιμό. Κουρασμένη είμαι , πέρασα ένα βράδυ κλέγοντας γι αυτό είμαι έτσι”
Ήταν τοσο τρομαγμένη και ταραγμένη που φοβήθηκα μήπως έπεφτε νεκρή μπροστά μου .Ήμουν αρκετά τρομαγμένος την καθυσήχασα και έφυγα τρέχοντας προς το σπίτι μου. Φοβήθηκα γιατί αν ήταν ζώο όπως προείπε τότε ο επόμενος στόχος θα ήταν πάλι κάποιος από το χωριό ήσως εμείς έπρεπε να πάρω δραστικά μέτρα .
Τα σχόλια σας εδώ! 
Έχει επεξεργασθεί από τον/την Viserion στις Κυρ Σεπ 22, 2013 10:50 am, 2 φορές συνολικά
